Zeilclimax en Kinderzeer

Over verstoorde nachtrust en ankerknopen. Over onbereikbare bestemmingen, deel twee. Over kinderzeer en littekens. Maar ook over een zeiltocht die groeit naar perfectie.

Een Rumoerig Flottielje

In de loop van de avond arriveren verschillende charterboten, in flottielje, met een erg jong publiek. Niet goed voor de nachtrust, want zowel de lokale jeugd als de jeugdige boaties maken het relatief bont. Niet goed voor het afmeren ook, zoals we de volgende ochtend zullen merken.

Planning

Zaterdag vertrekken Lore en Mats terug naar huis. We wensen daarom vrijdagavond terug in Olympic Marine te zijn. Het plan is vandaag, woensdag, naar Poros te varen en te overnachten in een baai, donderdag de Saronische golf over te steken, en de nacht door te brengen in de baai van Sounion. Vrijdag rest dan een kort traject naar Olympic, omdat de ervaring leert dat de Meltemi daar stevig huis kan houden.

Ankerperikelen

En inderdaad, wanneer we het anker ophalen blijkt dat een charterboot zijn ankerketting over de onze gekruisd heeft. Belgen op de koop toe.

Geen nood. We hebben dit eerder meegemaakt en opgelost. De ankerklauw wordt bovengehaald, Lore en Wouter ontfermen zich over het probleem. Mats houdt de boot op zijn plaats.

Al gauw blijkt echter dat niet zozeer de ketting, maar de ankers zelf in elkaar gehaakt zijn.

Er zal meer nodig zijn dan een ankerklauw om deze te ontwarren. Bovendien lost de paalsteek aan één van de uiteinden van de ankerklauw. Daarmee vallen we zonder gepast gereedschap.

Gelukkig blijkt het flottielje vergezeld van een gedeelde crew, hoewel op het eerste gezicht even jeugdig, wel met gedegen ervaring in het zeilen. Ze komen met de dinghy tot bij de boot en helpen vanop het water de ankers uit elkaar te krijgen.

Uitvaren lukt alsnog, met enige vertraging.

Een Perfecte Opbouw

We hebben de omstandigheden weerom mee. Er staat een stevige bries, 15 kn tot 20 kn, en we heisen grootzeil en fok. Dit is al de ganse week zo. We blijven gespaard van technische problemen en worden getrakteerd op een mooie evolutie naar steeds betere zeilcondities.

Iedereen aan boord krijgt zijn kans om Minke Balaena in deze omstandigheden te besturen, op de meest sportieve wijze van de jongste weken, en dat levert felbegeerde plaatjes op.

Er wordt ook ijverig samengewerkt om de leerervaring te maximaliseren.

Champagne Sailing

De gabbers polsen voorzichtig of dit nu “champagne sailing” is. De term heeft blijkbaar indruk gemaakt met het verslag van Sterren en Dolfijnen. Als een volleerd pedagoog knikt de schipper bevestigend.

Hydra Volzet

We vermelden volledigheidshalve dat we ook nu weer een stop maken in Hydra, aldaar de haven binnenvaren, en weerom geen plaats vinden om aan te meren. De beelden zijn ondertussen welbekend. We passeren eveneens in Mandraki, een baai even verderop, maar beslissen ook daar niet te ankeren.

Thuiskomen

Het is relatief laat op de middag wanneer we in Poros arriveren, en we opteren weerom voor de baai van Kanali, de aangenaamste ankerplek in de buurt.

Kinderzeer

Na de gebruikelijke zwemactiviteiten begeven we ons aan land voor het diner, Ann en Lore met de dinghy, Mats en Wouter al zwemmend. Bij het aanmeren met de dinghy spelen de rotsen spelbederver. Lore probeert verwoed schade aan de schroef te vermijden door uit de boot te springen in heupdiep water.

We houden er twee gewonden aan over: Lore bezeert de voet, en de schroef heeft toch een eerste litteken opgelopen. Mats speelt ambulancier van dienst.

Rustpunt

We liggen daarmee toch weer lekker op één van onze favoriete plekken, en de dolmas die Bavos serveert maken veel goed.

Pas wanneer de duisternis intreedt, begeven we ons weer naar de boot, varend of zwemmend.