Schaamteloos Verlamd

Over een geschiedenis van forten. Over een verlamde stad en de moraal van de airco. Over slapen onder de sterren. En over de verscheurende keuze tussen bloed en zweet.

Een Primeur

Woensdag kondigt zich beloftevol aan. De eerste maal dat we met Daphne en Michael een bestemming bereiken die we eerder zelf nog niet hebben aangedaan. Gegeven de handicap, zeilen we op fok naar het noordoosten. Wanneer de wind onvoldoende snelheid geeft, zetten we de motor bij.

We volgen daarbij de kust van het Argolisch schiereiland, de duim in de geografische vergelijking van de Peloponnesos met een hand. Nafplion situeert zich in het noordelijkste puntje van de Argolische golf. Het betreft een traject van ongeveer 25 NM.

Bourtzi, Palamidi en Acronafplia

Nafplion is één van de mooiste en meest romantische steden van Griekenland, bekend om zijn Venetiaanse en neoklassieke architectuur, gezellige straatjes en indrukwekkende forten. Het was de eerste hoofdstad van het moderne Griekenland, van 1829 tot 1834, voordat Athene deze rol overnam.

Het eerste wat we zien wanneer we Nafplion naderen, zijn de forten die de stad bewaken:

  • Acronafplia: Het oudste fort, gebouwd door de Grieken, en later versterkt door de Romeinen, Byzantijnen, Franken, Venetianen en Ottomanen.
  • Palamidi: Gebouwd door de Venetianen tijdens hun tweede overheersingsperiode, op 216 meter hoogte, als verdediging tegen de Ottomanen en controle over de Peloponnesos.
  • Bourtzi: Een klein Venetiaans fort op een eilandje in de haven, Agioi Theodoroi, ook het icoon van de stad.

Dubbel Tarief

Bij het binnenvaren van de haven passeren we een indrukwekkende driemaster. Er zijn nog veel vrije plaatsen in de haven, maar we worden gevraagd helemaal achteraan aan te sluiten, dichtbij een gigantisch motorjacht.

Twee mannen op de kade in werfkledij bieden spontaan hun diensten aan bij het aanmeren. De gebruikelijke tip wordt geweigerd, en we krijgen een factuur toegestopt. Geen liggeld, want dat wordt later geïnd door een dame die havenwachter blijkt te zijn.

Verlamd door de Hitte

Zonder de wind tijdens het varen is de namiddag ondraaglijk warm. Te warm om op de boot te blijven. Wanneer we de airco aanzetten, geeft die een "high pressure alert". We zoeken wat afleiding en verkoeling in de schaduwrijke straatjes vlakbij de haven.

Het is te warm ook om op comfortabele wijze één van de forten te bezoeken of de hoger gelegen delen van de stad te verkennen. Het is een kwestie van niet-willen-willen. We slepen ons door de namiddag, van de ene schaduwplek naar de andere. Het gezelschap splitst op, in zijn zoektocht naar verkoeling. Af en toe reikt de lokale middenstand een plekje met verkoeling aan. Onze mening over energieverslindende airco’s wordt enigszins bijgesteld. Tolerantie verzacht de zeden.

Wild Duck

Daphne en Michael vinden tijdens de wandeling een leuk uitziend restaurant, Wild Duck, met terras en een intrigerende kaart. En met een batterij aan ventilatoren. De perfecte plek voor het diner. De keuze valt echter op gekweekte zalm, niet op wilde eend.

Thermodilemma

Terug aan boord stelt zich het typische dilemma, slapen op een boot in de haven. Met de luiken open kan de koelte van de nacht soelaas brengen, maar het is kiezen tussen de warmte en de muggen.

Michael en Wouter slapen de eerste uren van de nacht gewoon aan dek, in de cockpit. Dat levert weer enkele mooie plaatjes op.

De muggen nemen ze erbij.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De Cirkel van Delos

Van de Lofoten naar Aquileia

A Fish Called Benoit