De Ultieme Test
De Laatste Dag
Zaterdagochtend, vroeg, keren Frank en Ingrid naar huis. Vandaag, vrijdag, is onze laatste zeildag samen. Tenminste, dit seizoen. We gebruiken deze dag noodgedwongen om terug te varen, op motor, de hydraulische pomp, weet je wel, naar Olympic Marine. Een overtocht van de Saronische golf, 35 NM. De apps voorspellen wind tot 23 kt, waarbij het maximum bereikt wordt in de namiddag. Er zit niets anders op dan de weergoden te trotseren.
Ochtendgloren in Kanali
Het is vooralsnog een rustig ontwaken op een zeiljacht in het paradijs.
Eerst op. De baai ligt onder een gouden waas. Stilte aan dek. Koffie. Een moment om te koesteren.
Grote Speeltjes
Na het ontbijt zetten we koers naar open zee. Net voor we de baai van Poros uitvaren passeren we de O’Pari, een luxe motorjacht van 95 m, met plaats voor 12 guests en 30 crew.
Het jacht is voorzien van zwembad, yacuzzi, gymzaal, helipad ... Een weekje huren kan al voor 1,1 M EUR, expenses excluded, uiteraard.
Domperidon Pom Pom
Wanneer we de beschutting van de baai verlaten, krijgt de wind vrij spel. Gelukkig blijven de golven voorlopig beperkt tot 50-70 cm. We varen pal oost, en de wind staat, u raadt het al, pal oost. Aan 7 kn zal de oversteek zo’n 5 uren in beslag nemen.
Frank, Ingrid en Ann delen het restje Motilium, anticiperend op wat komen gaat. Het is een alternatief voor R-calm, wat nogal wat bijwerkingen kan hebben, en daarom tot op heden vermeden werd. Er worden adviezen tegen zeeziekte uitgewisseld, zoals de blik op het einder houden, of de bewegingen van de boot absorberen in de benen.
Een Slordigheidje
Na een tijdje merkt Wouter op dat de master cabin weer ontoegankelijk is, net zoals toen in de buurt van Crotone. De laden onder het bed werden voorzien van een extra slot, maar blijkbaar was dat extra slot niet afgesloten bij vertrek. De zee is te ruw om toegang via het luik op het dek te forceren.
Op naar de Climax
Uren verstrijken. Geen van de leden van het team ervaart zeeziekte. Ook Ann niet. De golven worden gelukkig niet hoger dan 1 meter, maar de wind neemt toe tot 33 kn, heads on, waardoor de bootsnelheid, met de motor op 2000 toeren, beperkt wordt tot 5 kn. Met regelmaat passeert er een muur van opspattend zeewater over het dek. Iedereen is ondertussen nat tot op het ondergoed, behalve Ingrid, die tot driemaal toe een defensievere outfit aantrok.
We passeren in die omstandigheden een containerschip dat twijfelt of het vertrekt of aankomt. Een andere zeilboot komt er gevaarlijk dichtbij.
Aan de andere zijde van het containerschip, buiten ons gezichtsveld, neemt een derde zeilboot zijn voorrang, ondanks gefrusteerd getoeter van het containerschip.
Nog een Slordigheidje
Door het stampen van de boot is één van de luiken van de master cabin open gegaan. Wel dicht, maar niet afgesloten, blijkbaar. Met lede ogen zien we regelmatig een halve emmer zeewater naar binnen gaan.
Wouter klautert naar het voordek om het dicht te doen, met reddingsvest uiteraard. Voor hij terug op het achterdek is, staat het luik alweer open. Frank krijgt na veel discussie toelating om het ook te proberen, en zich meteen in de master cabin te laten zakken en het luik te sluiten. Zo gezegd, zo gedaan.
Als we na uren varen de straat tussen Attica en Markonisos binnenvaren, houdt de wind aan, maar minderen de golven. Het dek droogt op. Op de apparatuur zie je de zoutkristallen liggen.
Alle Hens aan Dek
Bij het naderen van Olympic Marine roept Wouter de havenmeester op over de marifoon, met de vraag voor on-board assistance bij het aanmeren. Er staat immers nog steeds een stevige 25 kn wind, en wel zijwaarts bij het aanmeren in de haven.
Een tiental boten laveren geduldig heen en weer in de baai voor de haven. Zaterdag is charterdag, en iedereen heeft blijkbaar dezelfde ambitie. Vrijdagavond binnen zijn. De havenmeester vraagt ons te wachten. Hij zal ons oproepen wanneer er capaciteit is. En oh ja, men heeft een andere plek voorzien voor onze boot, Mediterraans.
Een klein uur laveren later is Minke Balaena eindelijk aan de beurt. Alsof het een overval betreft, springen twee marinero’s van een rib op de boot. Geassisteerd door twee marinero’s op elke boot naast de ligplaats, en twee marinero’s op het ponton. Voor we weten wat er gebeurt, ligt Minke Balaena veilig en wel gemeerd. Er werd geen woord uitgewisseld.
Meditatie of Medicatie
Wat een calvarietocht is het geweest. We kijken vooral trots naar Ann, die voor het eerst een zware manche aflegde zonder ziek te worden.
Was het de Motilium, het benenwerk bij het dansen, het volhouden aan dek of de goodwill van Poseidon ? De toekomst mag het ons leren.
Afscheid
De volgende ochtend, zaterdag, nemen we vroeg afscheid van Frank en Ingrid. Het was een fijn gezelschap. We hebben samen veel avonturen beleefd, ondanks de technische defecten.
In de late namiddag komt de ploeg van Fast Sailing de defecte zuiger demonteren, voor een spoedige reparatie.
Reacties
Een reactie posten