Plannen, Parels en Pauwen

Over een boat show die roet in het vaarplan gooit. Over een minimalistische portie nachtzeilen, met sterren en koffie. Over een stille passage langs enkele parels in de Saronische golf. Over kwajongens en een overzetpuzzel. Over een tocht die anders liep, maar toch perfect uitkwam.

Niets Nafplion

Volgens planning wordt Nafplion de volgende stop. Nafplion is een schilderachtig havenstadje aan de oostkust van de Peloponnesos, bekend als de eerste hoofdstad van het moderne Griekenland.

Van een zekere Nicos, die het havengeld komt innen in Monemvasia, leren we echter dat de komende twee dagen een boat show georganiseerd wordt in Nafplion, en dat er geen ligplaatsen beschikbaar zullen zijn.

Gewijzigde Planning

Voorlopig geen boat shows meer. We beslissen Nafplion te schrappen van onze route, en een langer traject in te plannen, met een passage langs Ermioni en Hydra, twee bezienswaardige havenstadjes, in voorbereiding van een eventueel uitgebreider bezoek later op het seizoen. Zo kunnen we meteen ook een slot nachtzeilen voorzien voor de newbies.

We plannen een traject van 85 NM tot aan Moni Eginas Beach, een leuke ankerplaats om te schuilen voor zuiderwind. De verwachte reistijd is 14u, als alles meevalt. We plannen daarom om 3u ‘s nachts op te staan en uit Monemvasia te vertrekken, zodat we voor schemering op onze bestemming kunnen zijn.

Vroeg Op

Wouter slaapt door. De anderen staan effectief om 3u op. Na een kattenwas en een koffie lukt het om ongeveer 3u30 van de kademuur van Monemvasia los te komen, en koers naar het noorden te zetten. De ervaring van het nachtzeilen wordt als betoverend ervaren, met een heldere sterrenhemel waarop de melkweg duidelijk zichtbaar is.

Wanneer Wouter om 7u aan dek komt, ploegt Minke Balaena op motor door het ruime sop, en heerst er een gemoedelijke rust aan boord. De zee is magisch kalm, en in het zog van de boot vormt zich een mathematisch aandoend patroon van kleine rimpels op het water.

Enkele reizigers worden een dromerig van.

Eitjes worden gebakken, met toebehoren, zoals gebruikelijk voor het ontbijt, en verorberd met enkele sneden brood.

Ermioni

In de loop van de voormiddag bereiken we Ermioni en varen even tot in de haven Mandrakia, eigenlijk niet meer dan een kade met een hoek erin.

Ermioni ligt in het zuidoosten van het Griekse schiereiland Argolis, en is één van de oudste bewoonde plaatsen van Griekenland, met wortels die teruggaan tot de klassieke oudheid, toen het een belangrijke havenstad was, beroemd om haar scheepsbouw en de productie van purperen verf uit zeeslakken. Vandaag is het een toeristisch stadje met een authentiek, rustig karakter.

Weinig boten in de haven, en daarom veel bekijks van de toeristen op de vele terrasjes. Vreemd kijken ze op wanneer we zonder aan te meren de haven alweer verlaten.

Hydra

Anderhalf uur later bereiken we Hydra, de havenstad op het gelijknamige eiland. De stad is gebouwd in een soort halve cirkel rondom de haven, en klimt omhoog tegen de heuvels, met smalle, geplaveide straatjes, kalkwitte huizen met oranje daken. De imposante kapiteinshuizen uit de 18de en 19de eeuw getuigen van een rijk zeevaartverleden.

Het is relatief druk in de kleine haven, waar boten voortdurend in en uit varen. Ook hier passeren we zonder aan te meren. Geen mens die het opmerkt.

Een Eiland Vol Pauwen

We vervolgen onze tocht naar het noorden in de Saronische golf tot aan Moni Eginas Beach, de baai aan de noordzijde van Moni, een piepklein eilandje ten zuidwesten van het veel grotere eiland Aegina.

Het ankeren wordt bemoeilijkt door de steile zeebodem in de baai. Je moet immers tenminste driemaal de diepte aan ankerketting afrollen. Wanneer de bodem stijl is, loop je met zo’n eind ankerketting mogelijk vast in het ondiepe bij het draaien van de wind.

We slagen er in op 8m diepte 30m ketting af te rollen, waarbij we inschatten dat we voldoende marge hebben mocht de wind alsnog draaien.

Op het strand zitten enkele pauwen, die bij elke prikkel hun typische “meee-aaauw” echoën. Dat zal tot een stuk in de nacht zo blijven. Een klooster vinden we echter niet.

Kwajongens

Wie “baai” zegt, zegt “zwemmen” ! De watertemperatuur is nog steeds 18 °C. Het enthousiasme om erin te duiken enigszins verdeeld. De kwajongen in Frederik laat zich niet bedwingen, en hij zit binnen de kortste keren op het strand.

De anderen volgen, uiteindelijk zonder uitzondering.

De Boer, de Vos, de Gans en het Graan

Wat verder op het strand zien we een bar. In de volle overtuiging recht te hebben op een aperitief, tuigen we de dinghy op.

De dinghy is echter niet gebouwd om vier volwassenen te vervoeren. Om iedereen aan het strand te krijgen, moeten we een soort “river crossing puzzle” oplossen, en de overzet opsplitsen in verschillende beurten.

Net als we allen aan het strand zijn, vernemen we dat de bar gaat sluiten. Frederik slaagt erin alsnog een fles wijn te kopen en het aperitief verhuist mee naar de boot. Op de terugtocht levert dat weerom een pareltje: Minke Balaena in volle glorie.

Risotto met Venkel en Pancetta

Wouter had beloofd de risotto met venkel en pancetta nogmaals op tafel te toveren.

Op algemene aanvraag delen we nu ook het recept.

Benodigdheden

pancetta, dunne plakjes - 1 ui - 2 venkelknollen, met wat loof - bouillon, of water en bouillonblokjes - arboriorijst - gemalen Parmezaanse kaas - steranijs - Philadelphiakaas - rode peperbolletjes - olijfolie

Bereiding

  1. Neem een kookpot waar het volledige gerecht in kan. Bak de dunne plakken Pancetta, klein versneden, in eigen vet tot de pancetta een beetje krokant wordt.
  2. Snipper een ui, voeg toe en laat mee stoven. Voeg olijfolie toe indien onvoldoende vetstof aanwezig is. Snipper twee venkelknollen en laat enkele minuten mee stoven. Hou wat groen van de venkel apart voor de garnituur en snipper het fijn.
  3. Verwarm bouillon. Voeg rijst en bouillon toe, voor elk volumedeel rijst hebben we twee volumedelen bouillon nodig. Dit kan ook met warm water en de gepaste hoeveelheid bouillonblokjes. Voeg twee steranijsjes toe.
  4. Zet het vuur stelselmatig zo laag mogelijk, zonder dat het mengsel stopt met koken. Hoewel tegen de regels, kan af en toe omroeren nodig zijn om aanbranden te voorkomen.
  5. Wanneer de rijst gaar is, zet het vuur uit. Verwijder de steranijsjes. Meng naar smaak gemalen Parmezaanse kaas en enkele lepels Philadelphiakaas door het mengsel.
  6. Serveer een portie op elk bord. Strooi er gul rode peperbolletjes over. Leg in het midden een plukje gesnipperd loof van de venkel.

Drift naar het Ondiepe

En draaien doet ie, de wind. Nog voor het duister liggen we al met de spiegel naar het eiland. Onze inschatting blijkt gelukkig correct te zijn. Zo kunnen we met een gerust gemoed de nacht in. We zijn op een boogscheut van Olympic. De wekker zetten is niet nodig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De Cirkel van Delos

A Fish Called Benoit

Opstarten na een Lange Winter