Feest in Losinj

Het voltooien van het traject naar Losinj, en vooral de weersomstandigheden, met een milde zijwaartse wind, laten ons toe de helix gennaker uit te proberen. Later op de dag valt de wind weer weg. In Marina Losinj vertoeven we voor het eten even in de discotheek.

Zondag Rustdag

Zondagochtend. Tijd voor ontbijt. Echter, ‘s zondags zijn alle winkels dicht in Kroatië. Zo ook de bakkers. Een jonge taxichauffeur wil ons, toen hij merkte dat we geen gebruik zouden maken van zijn diensten, na enig aandringen toch wel uitleggen waar we brood konden kopen, bij de enige bakker in de stad die open is op zondag.

De wandeling door het centrum van Pula leidt ons langs het amfitheater, en dat levert weer enkele prachtige panorama’s op.

De Helix Gennaker

Na het ontbijt de boot optuigen en we vertrekken in de late voormiddag, voor het tweede deel van het traject naar Marina Losinj, waar we weliswaar met een dagje vertraging zullen arriveren. Kameleons, weet je wel.

Eens de haven en de zeearm die Pula beschut buiten, hebben we 3 tot 5 kn zijwind. Ideale omstandigheden om de helix furling gennaker uit te proberen. Deze was nog gemonteerd, en dus makkelijk af te rollen. Het zeil is gigantisch, met een oppervlakte van 155 m2. Dat is meer dan het grootzeil (84 m2) en de fok (60 m2) samen.

De helix furling gennaker combineert de kracht van een asymmetrische spinnaker met het gemak van een code zero. Maar de helix furling gennaker is veel dieper dan een code zero. Als de wind naar achteren gaat, laat je een beetje val los en laat je de schoot vieren. Het voorlijk steekt dan uit voor een rechte lijn tussen kop en hals, net als bij een asymmetrische spinnaker. Als de wind weer naar voren gaat, hoef je alleen maar de val vast te maken om het voorlijk strakker te trekken en het zeil minder diep te maken.

Met de helix gennaker halen we 4 tot 5 kn, ontspannen, comfortabel, glijdend over het water. We geven alle andere boten die hetzelfde traject volgen het nakijken. Hoewel de absolute cijfers niet doen duizelen, geeft dat toch een fantastisch gevoel.

Later op de middag valt de wind echter helemaal weg. Van een povere 1 tot 2 knopen kan zelfs onze schuit met de helix gennaker niets maken. We vervolledigen het traject op motor, en komen omstreeks 18u de baai van Losinj binnen gevaren.

Naar de Discotheek

Voor we de marina bereiken, passeren we het kanaal dat uitgeeft aan de andere zijde van het eiland. De brug over het kanaal gaat open, en een tiental boten schuift de baai binnen. Meerdere jachten voor en na ons, en we kunnen niet anders dan netjes invoegen en in de wachtrij post vatten.

De marinero’s zijn dit blijkbaar gewoon, want in een mum van tijd leggen alle boten aan, één voor één, maar kort op elkaar. Er is geen wind, en we voegen ons in dat proces alsof we dit al jaren doen.

Zodra een boot aanlegt, gaat de kurk van de fles. Op het ogenblik dat wij de motor uitzetten, lijkt de marina wel een kermis, waar de ene tafelspringer de andere tracht te overstemmen. Schlagers en alcohol openen het charterseizoen. Als de klok 19 maal slaat, is de ganse marina ondergedompeld in de ritmische boem-boem van een discotheek. Het belooft een korte nacht te worden.

Een Onverwachte Meevaller

De boot heeft ook wel wat bekijks. Op een gegeven moment staan er acht medewerkers van de Kroatische charter aan het achtersteven fluisterend te wijzen.

Losinj is een erg mooie locatie. Vandaag vrij afgelegen, waar de geschiedenis even heeft stil gestaan. In de 19de eeuw was het echter de tweede grootste haven in de Adriatishe zee, na Trieste.

Gans aan de andere kant van de baai vinden we met Google Maps restaurant Nostrodomo, beste score van de ruime omgeving, met 4.7 sterren op meer dan 500 beoordelingen. De keuze is snel gemaakt.

Duidelijke vroeg in het seizoen, want er is slechts één andere tafel benomen. Het diner is ronduit fantastisch, met carpaccio van zeevruchten, spaghetti met krab, en vooral de risotto met zeevruchten, opgewerkt met rauwe kervel, wat het geheel een lichte anijssmaak geeft. Michael, die altijd op zoek gaat naar nieuwe ervaringen, kiest op advies van de restauranthouder een lokale witte wijn, Korta Katarina Posip, die al deze gerechten mooi complementeert. Een absolute aanrader. En totaal onverwacht, te midden van al dat toerisisch geweld.

Je raadt het al: moe maar voldaan ...

Reacties

Populaire posts van deze blog

De Cirkel van Delos

A Fish Called Benoit

Opstarten na een Lange Winter