De Vuurdoop

Hoe we van Monfalcone naar Kroatië varen, wat cijfermatige bevindingen, en hoe we in Kroatië als eerste stopplaats Marina Umag aandoen. Onze vuurdoop in het aanmeren, met alvast een les in de Mediterraanse wijze van aanmeren. Het afronden van de eerste zeildag, moe maar voldaan.

Marina Nova by Night

De enige directe vlucht van Brussel naar Trieste was een late, en landt zoals voorzien om 23u30. Na wat heen en weer geloop kunnen we dan toch beslag leggen op een taxi die ons rond 0u15 tot in Marina Nova, Monfalcone brengt.

Uitpakken, opruimen, bed opmaken, en nog wat napraten; het is bijna 2 uur voor we in bed liggen. Vol verwachting voor het avontuur dat voor ons ligt.

Een Onverwacht Vertrek

Volgende ochtend vroeg op. We weten ondertussen dat we op de boot vroeg wakker worden. Voorlopig toch.

Na overleg met Solaris wordt beslist de voormiddag te gebruiken om de zeilen nogmaals te testen. Vooral het oprollen van het grootzeil, wat tijdens de eerste tests de nodige problemen gaf, en de helix genakker, die we tot op heden nog niet hebben kunnen uitproberen. Zo krijgen ook Daphne en Michael de werking uitgelegd uit eerste hand.

Het traject voor de eerste dag is, met z’n 40 km, bewust kort gehouden, zodat er tijd is om in Umag de administratie te regelen en inkopen te doen.

Zo gezegd, zo gedaan. Solaris versterkt het team met Agata en Francesco, u eerder reeds voorgesteld, en het testlijstje wordt afgewerkt. Zoals gebruikelijk duurt dat dan weer wat langer dan voorzien, en om wat tijd te winnen, stappen de begeleiders van Solaris aan het eind over op een zodiac van de marina, in plaats van het aanmeren in Marina Nova af te wachten. Zo begint onze tocht naar Kroatië op enigszins onverwachte wijze.

De Adriatische Zee

De omstandigheden op de Adriatische zee zijn zacht. Veel zon. Er waait een matige wind, 10 tot 11 knopen, 3 beaufort, vlakke zee. We varen op grootzeil en fok, vooreerst scherp, later halve wind, omwille van de kromming van de kust van Istrië en om de vaarroute van de professionele scheepvaart vanuit Monfalcone en Trieste te vermijden. We halen daarbij licht meer dan 7 knopen. Op weg naar Umag, onze eerste stopplaats in Kroatië, een traject van 40 km.

Op Mediterraanse Wijze

In Umag aangekomen leggen we voor de eerste maal aan, op Mediterraanse wijze. Dat wil zeggen, met het achtersteven aan het ponton, en de boeg opgespannen met touwen verankerd in de vaargeul.

Deze wijze van aanleggen is relatief eenvoudig, en verloopt in volgende stappen:

  • Nader het ponton achterwaarts. Beide zijden van de boot werden vooraf voorzien van de nodige fenders (stootkussens), als bescherming tegen de aanliggende boten.
  • Rem af, kom tot stilstand, en bevestig twee landvasten, één aan elke kant.
  • Zet de motor in vooruit, minimale stuwing, zodat deze landvasten opgespannen worden. Als ze even lang zijn, komt de boot zo vanzelf recht te liggen.
  • De marinero reikt dan aan elke zijde een meertouw voor de boeg aan, of deze wordt met de haak uit het water gevist. Til het meertouw stelselmatig op tot je aan de boeg komt. Daar kan je de boot vastleggen aan de boeg. Het meertouw is verankerd in de vaargeul, en trekt de boot daarom weg van het ponton.
  • Zet de motor in achteruit, minimale stuwing, zodat de meertouwen aan de boeg opgespannen worden. Als het goed is, voorkomt de spanning op deze meertouwen dat de boot het ponton raakt. De achterzijde werd vooraf voorzien van de nodige fenders, als bescherming tegen het ponton.
  • Leg de passerelle van het achtersteven naar het ponton, typisch met een scharnier op de boot en de kraanlijn of een val aan de mast om ze neer te laten of op te tillen.

Laten we afspreken dat het hier en daar toegelaten is de Engelse versie van een zeilterm te gebruiken. Niemand zegt stootkussens, behalve in de Nederlandse les. Landvasten en meertouwen zijn touwen om de boot vast te maken aan de kade, het ponton, een boei of de bodem. Een passerelle is een loopplank, ook wel gangway. De kraanlijn wordt gebuikt om zaken (of mensen) omhoog te hijsen. Een val is een touw om een zeil omhoog te hijsen.

De landvasten bevestigen we bij voorkeur slippend. Dit betekent dat je het touw bevestigt aan een klamp op de boot, rond een bolder, klamp of ring op de kade of het ponton, en weerom naar de boot, waar het touw een tweede maal wordt vastgeknoopt. Zo heb je aan de kade enkel een lus, geen knoop. Bij het vertrek kan de landvast losgemaakt worden vanop de boot, zonder iemand aan wal te hebben.

De Vuurdoop

Het aanmeren in Umag is meteen onze vuurdoop. Wouter aan het roer, Ann, Daphne en Michael aan de touwen.

We worden door een marinera naar een ruime plek begeleid, net naast een houten tweemaster, maar geen buren aan stuurboord. Het aanmeren verloopt rustig en zonder incidenten. Wel even het hoofd koel houden, want alles gebeurt quasi tegelijkertijd.

Enkel wij weten dat dit de eerste maal is dat we dit doen, volledig zelfstandig. High five !

Een Hotelkamer voor Twee

De inschrijvingsprocedure in België werd met glans doorlopen en afgerond. We ontvingen het registratiedocument daags voor vertrek, zeven kalenderdagen na de eerste aanvraag. Een wereldrecord, ongetwijfeld, met dank aan de FOD mobiliteit. Het gaf ons de mogelijkheid, niet zonder moeite weliswaar, het registratienummer nog te laten klaarmaken in kleefletters van gepaste grootte en kleur, in tweevoud uiteraard. We varen dan ook onder Belgische vlag.

We leren dat het gebruikelijk is bij het aanmeren in een marina de documenten van de boot af te geven, om deze dan op te halen bij betaling. Voor België is dit dan dat bewuste registratiedocument, de identiteitskaart van de boot, zeg maar.

We leren ook dat een marina voorziet in elektriciteit, water, sanitair ... In dit geval allen van uitstekende kwaliteit. En dat mag ook. Voor de prijs van één nacht heb je ook een leuke kamer met ontbijt voor twee op hotel in Ingolstadt, om maar iets te zeggen.

Moe maar voldaan begeven we ons naar het restaurant van de marina. Dorade en zeebaars, lokale vangst, dagvers, in de oven met aardappelen en paprika. Voortreffelijk. In de roes van een lokale Prosecco gaan we onder zeil.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De Cirkel van Delos

A Fish Called Benoit

Opstarten na een Lange Winter