Minke Balaena

Over de circumnavigatie van de Peloponnesos via de open zee. Over ruige kapen, donkere nachten, en schuilen in verlaten baaien. Over Kafka op zijn Grieks, vissersruzies en onverwachte gastvrijheid. En ook over zon, spel en de magie van de Mani. Het Eiland van Pelops Pelops, voorvader van beroemdheden als Agamemnon en Menelaos, kwam uit Klein-Azië naar Griekenland en vestigde zich op het schiereiland dat tot op vandaag zijn naam draagt: de Peleponnesos. Het schiereiland wordt sinds 1893 gescheiden van het vasteland door het kanaal van Korinthe. Met de geplande vaarroute, en het vervolg van het traject voorbij Gythio, zullen we een circumnavigatie van de Peleponnesos aan de open zijde realizeren, met zijn drie “vingers”. Polarsteps levert een soort “proof by display”. Dat is met inbegrip van een passage langs de ruige Mani, aan het uiteinde van de middelste vinger, berucht om zijn felle vetes en onafhankelijkheidszin. En dat wordt tijdens het volgende traject vervolledigd m...

Over de aankomst in Griekenland en onze eerste Griekse ervaringen. Over kafkaëske verwarring en Mediterrane couleur locale. En over de Griekse keuken. Ontwaken in Katakolon De aanblik van Katakolon in de ochtend is een beetje troosteloos. Minke Balaena ligt eenzaam in een quasi lege haven, zoals de havenpolitie eerder al had aangegeven. Nagenoeg alle boten staan op het droge, te wachten op de eerste die de ban van de voorbije winter doorbreekt, zo lijkt het wel. Op de veel te grote parking staat een onthoofd treintje te roesten in de ochtendzon, wachtend op een toerist die er de charme van ziet. Aan de kade tonen de verschillende bars en restaurants een eerste teken van leven. Eerder verzorgd en kleurrijk gedecoreerd geven ze de haven al bij al een aantrekkelijk karakter. Afspraak met Kafka Wouter trekt met de boorddocumenten naar het havenhuis, met de stellige ambitie de administratieve verplichtingen voor de boot zo snel mogelijk rond te krijgen. Dat havenhui...

Over het langste non-stop traject tot op heden, met te weinig wind, kabbelend op zee, in rechte lijn van Riposto naar Katakolon. Een Valse Start We vertrekken op zeil en houden dat een tijdje vol. Maar zoals gebruikelijk ons deel is, valt de wind terug en maken we te weinig voortgang. Geheel niet representatief voor wat ons nog te wachten staat. We schakelen over op motor, in de hoop later weer te kunnen zeilen. Voor het zeilplezier, maar ook omdat we niet zeker zijn dat we de ganse overtocht kunnen maken op motor. Eerdere schattingen van het verbruik gaven ongeveer één liter per zeemijl, we hebben 360 Nm te gaan en 370 l in de tank. Met een zware pasta achter de kiezen als lunch, wordt voor het avondeten brood geserveerd. Zoals altijd maakt de zee de rauwe bonen zoet. Het Zeilplan Om in Kalamata te geraken hebben we vermoedelijk drie dagen en nachten nodig. We maken daarom een planning voor de nachtshiften. Met z’n vijven geeft dat de mogelijkheid aan sommigen slecht...

Een goede voorbereiding is half gewonnen. En dat vraagt tijd. Short-cuts wreken zich. Over een uitgesteld vertrek uit Sicilië. En over toeval, dat bestaat niet. Verzamelen in Catanië Donderdag is het verzamelen in Catanië. De nieuwe crew bestaat uit Benoit, ons ondertussen welbekend, vader en zoon Nico en Nils, vriend Frank, en Wouter. We genieten een avondmaal in hetzelfde restaurant als bij het afscheid na het voorgaande traject, Sikulo . Een succesformule behoeft geen wijziging. Dat is nadat de dag besteed werd aan het inslaan van proviand. Voor de aankomst van Nico en Nils zeulen Benoit, Frank en Wouter met reiskoffers vol met levensmiddelen door de straten van de stad. Na het avondmaal slenteren we nog even door de mooie straten van Catanië. Op aangeven van Nico, zich niet bewust van onze noeste arbeid eerder op de dag. Onwetend onwetend. Vertrek uit Catanië De haven van Catanië biedt geen tankfaciliteit voor pleziervaart. Op aanraden van de havenmeest...