De Mistral Uitzitten
Over de intense ervaring van het ankeren tijdens een Mistralstorm, met nachtelijke inspecties naar de stabiliteit van het anker. Over de activiteiten overdag, gebonden aan de boot. En over hoe het afloopt.
De Eerste Nacht
Met de nacht valt een stilte over Cala Portese. Alle menselijke geluiden verstommen. We horen enkel de wind gieren, en het water klotsen tegen de romp van de boot. Elke minuut of zo een droge tik, wanneer de ankerketting door het slingeren van de boot naar de andere kant van de boeg klikt.
De app Anchor Pro geinstalleerd. Die werkt op basis van GPS-positie en kan je instellen een alarm te geven bij bewegingen die niet in lijn zijn met het ankeren, zoals wanneer het anker zijn grip zou verliezen. Veel verwachten we er niet van, maar het zou dom zijn de mogelijkheid niet te benutten.
Elke twee uur op, met behulp van de wekker, om de situatie buiten te inspecteren. In het donker kan je de structuur van de zeebodem niet gebruiken om te kijken of je positie veranderd is. Met een handpeilkompas bepalen we de hoek van een vast punt aan de wal zijwaarts. Als die hoek niet verandert, blijven we ter plaatse. Te onnauwkeurig om grote conclusies te trekken.
De andere boten hebben ondertussen het ankerlicht aan. Zo ook wij.
Het ankerlicht hangt niet aan het anker, maar is een reglementair licht dat hoog gevoerd wordt, typisch bovenop de mast, en 360 graden wit schijnt. Het geeft aan dat de boot voor anker ligt.
Bij momenten giert de wind vervaarlijk, waardoor het tuig begint te zoemen. Het waait zo hard dat de boot zonder zeilen fors begint te hellen. In zijn slingerbeweging rond het anker eerst naar links, dan weer naar rechts, met een periode van ongeveer 1 minuut en 40 seconden. De richting van de boot varieert over dat traject tot wel negentig graden.
Als we de bezorgdheid over de grip van het anker even vergeten, doet de situatie erg denken aan het nachtzeilen tijdens de non-stop zeiltrips die we maakten in het voorjaar. Het magische gevoel keert terug ‘s nachts één te zijn met de natuur, overgeleverd aan de elementen. Het is een out-of-this-world ervaring. Maar de dromers worden met regelmaat opgeschrikt door hevige regen, dondergerommel en bliksemschichten.
Dagen op Anker
De nacht verloopt zonder noemenswaardige incidenten, en bij het ochtendgloren vinden we alles terug zoals het was. Het anker heeft zijn werk gedaan en geen krimp gegeven. Dat schept vertrouwen voor het vervolg, want we zitten hier nog wel even vast, zo lijkt het.
Windy.app geeft aan dat dinsdag en woensdag zowel overdag als ‘s nachts de wind snelheden zal halen boven de 30 kn, soms tot wel 38 kn, tot ongeveer 5u am donderdagochtend. We beslissen tot dan in de baai te blijven, en het aantal aanlegplaatsen voor deze week te beperken. Zoals gezegd, omstandigheden primeren op de planning.
Dinsdag verstrijkt. We houden ons bezig: zwemmen, koken, lezen, schrijven, programmeren …
Toch mooi weer op de foto’s, zou je zo denken. Merk op dat, hoewel we voor anker liggen en geen zeilen voeren, de helling van de boot bij wijlen toch substantieel is, slingerend van links naar rechts en terug.
Elke maakt een voortreffelijke vegetarische couscous. De owner’s risotto die we leerden kennen tijdens de grote oversteek is ook weer van de partij.
De wind varieert in sterkte, maar in regionen een Mistral waardig. De watervoorraad houdt goed stand. We gebruiken de generator om de batterijen op peil te houden.
We gaan de tweede nacht in. Meer van hetzelfde. Woensdag verstrijkt. Meer van hetzelfde.
Ondertussen hebben we de planning van de trip drastisch aangepast. De wind zal al in de loop van de nacht van woensdag op donderdag afnemen, tot 20 kn om 5u am. Het plan is donderdagochtend de baai te verlaten, en meteen door te varen naar Bonifacio. Dat is naar verluid een spectaculair mooie plek. We zullen daar dan de tijd nemen om de dagen op het water te compenseren met een beetje grond onder de voeten, en de stad te verkennen.
Ook zal het gezelschap voor deel twee van het eerste deel van de reis daar aan boord komen.
Een flink aantal tijdelijke bewoners van de baai besloten vanavond nog de baai te verlaten. Geen angst voor de Mistral, of een ander weerbericht dan wij ? Een handvol boten blijft samen met ons achter.
Met veel vertrouwen in het anker nu, en het vooruitzicht naar iets nieuws, gaan we met goed gemoed onze derde en laatste nacht in de baai in.








Hopelijk zijn jullie nu onderweg nr bonifacio zus xx
BeantwoordenVerwijderenEn aangekomen, verslag volgt zo.
Verwijderen